Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ


Αλλάζουν όλα στους μισθούς του Δημοσίου...
 Ολες οι αλλαγές που θα ισχύσουν από την 1η Ιανουαρίου... Από την 1η Ιανουαρίου καταργούνται πλήρως τα δώρα σε όλο το Δημόσιο. Εγκύκλιος του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Χρήστου Σταϊκούρα περιγράφει τη διαδικασία εφαρμογής των περικοπών στα ειδικά μισθολόγια του Δημοσίου και των ΔΕΚΟ. Στην ίδια... εγκύκλιο περιλαμβάνονται και οι αλλαγές στις αμοιβές αιρετών της τοπικής αυτοδιοίκησης και ειδικών γραμματέων των υπουργείων. Διαβάστε αναλυτικά την εγκύκλιο. Αναλυτικά η εγκύκλιος: 1. Καταργούνται πλήρως σε όλο το Δημόσιο, ΔΕΚΟ, ΝΠΔΔ, ΟΤΑ κ.λπ. από την 1/1/2013 τα δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα και επίδομα αδείας. Φέτος θα καταβληθούν κανονικά. Επίσης, αναστέλλεται η περαιτέρω μείωση αποδοχών στους υπαλλήλους του Δημοσίου, οι οποίοι λόγω του ενιαίου μισθολογίου χάνουν πάνω από 25% των αποδοχών τους. Οι αποδοχές τους παγώνουν στο επίπεδο που διαμορφώθηκαν στις 31/10/2012. 2. Με βάση το πολυνομοσχέδιο, το ενιαίο μισθολόγιο επεκτείνεται και στις ΔΕΚΟ. Όμως, οι υπάλληλοι των ΔΕΚΟ που χάνουν πάνω από το 25% των αποδοχών τους λόγω της επέκτασης του ενιαίου μισθολογίου, θα δουν από την 1/11/2012 μείωση των αποδοχών τους κατά 25% στο ποσό που υπερβαίνει το αντίστοιχο ποσό του ενιαίου μισθολογίου. 3. Μειώνεται κατά 50% η αντιμισθία των προέδρων των δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων, η οποία αποσυνδέεται πλέον από αυτή των δημάρχων και των περιφερειαρχών και καταργούνται πλήρως από την 1/1/2013 οι αποζημιώσεις των μελών των δημοτικών συμβουλίων και κάθε είδους επιτροπών δημοτικών συμβουλίων για τη συμμετοχή τους στις σχετικές συνεδριάσεις. 4. Από το νέο έτος μειώνονται κατά 50% οι αποδοχές στις αποζημιώσεις, έξοδα παράστασης και πάσης φύσεως αμοιβές των στελεχών των ΝΠΔΔ, των Δήμων και των περιφερειών και των ΝΠΙΔ και των ανωνύμων εταιρειών στις οποίες οι ΟΤΑ κατέχουν ποσοστό πάνω από 50%. 5. Επέρχονται μειώσεις στους βασικούς μισθούς Γενικών Γραμματέων υπουργείων, ΓΓ Αποκεντρωμένης Διοίκησης, Περιφερειαρχών, Αντιπεριφερειαρχών, Δημάρχων, Ειδικών Γραμματέων υπουργείου και ειδικών θέσεων πρώτου και δεύτερου βαθμού. 6. Επεκτείνονται σε όλες τις ΔΕΚΟ το ενιαίο μισθολόγιο του νόμου 4024/2011. Μάλιστα για τον υπολογισμό των υπερωριών σε ΔΕΚΟ και όλους τους φορείς του δημόσιου τομέα καταργούνται τα προβλεπόμενα στην εργατική νομοθεσία και οι αμοιβές για τις υπερωρίες και το ανώτατο όριο ωρών που μπορεί να εργαστεί ένας υπάλληλος καθορίζεται με βάση το νόμο για το ενιαίο μισθολόγιο. 7. Από τις αρχές του νέου έτους παύουν να ισχύουν όλες οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας, καθώς και όλες οι διατάξεις νόμων, οι υπουργικές, κανονιστικές εν γένει ή διαιτητικές αποφάσεις, καθώς και οι αποφάσεις των οργάνων διοίκησης κ.λπ., κατά το μέρος που ρυθμίζουν τις αποδοχές του προσωπικού των παραπάνω νομικών προσώπων... .

 Το παραμύθι συνεχίζεται. «Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι ο δημόσιος τομέας». Όχι ότι δεν είναι πρόβλημα η νοσηρότητά του και οι παθογένειές του, αλλά έχει γίνει κουραστικό το επιχείρημα ότι αυτός κατέστρεψε τη χώρα.

Λένε όσοι εκμεταλλεύονται το δικαίωμα στην ανοησία ότι το Δημόσιο καταπίνει τα χρήματα των φορολογουμένων. Όμως μόνο την τελευταία 3ετία έξι τράπεζες κατάπιαν σε ρευστό και εγγυήσεις το ίδιο ποσό που κοστίζει ολόκληρη η λειτουργία του δημόσιου τομέα επί 12 χρόνια. Και αυτό το ποσό, οι τράπεζες το κατάπιαν από τους φορολογούμενους.

Ο Δημόσιος τομέας κουτσά – στραβά κάτι παράγει. Οι τράπεζες δεν παράγουν. Διαχειρίζονται χρήμα που το αγοράζουν φτηνά, το πουλάνε ακριβά και κερδοσκοπούν. Όμως ο ελληναράς ποτέ δε θα τολμούσε να εμφανιστεί μπροστά στον Λάτση και στον Σάλλα και να τους πει «Ακούστε ρε ρεμάλια, τεμπελχανάδες, εγώ σας πληρώνω οπότε θα μου δώσετε χαμηλότοκο δάνειο μην τα γ....ω όλα».
Αντιθέτως, ο ελληναράς που πονάει το νύχι του ποδιού του θα εμφανιστεί στα επείγοντα ενός νοσοκομείου στις 3 το ξημέρωμα κι επειδή θα του έχει «πάρει τη σειρά» κάποιος τραυματίας από τροχαίο είναι ικανός να θιχτεί και να τα σπάσει όλα με το επιχείρημα ότι «εγώ σας πληρώνω ρε άχρηστοι γιατροί και νοσοκόμοι, εγώ θα μπω πρώτος».

Έτσι του έμαθαν, έτσι κάνει. Το καλύτερο είναι ότι μαγκιές πουλούσαν και οι ασφαλισμένοι του ΟΓΑ που μέχρι πρότινος είχαν μηδενικές ασφαλιστικές εισφορές. Παρ’ όλα αυτά, ένιωθαν κι εκείνοι ιδιοκτήτες του ΕΣΥ και εργοδότες του προσωπικού των νοσοκομείων.

Νιώθει μάγκας, λοιπόν ο ελληναράς όταν πληρώνει φόρους για τη λειτουργία του δημόσιου τομέα, αλλά νιώθει κότα όταν πληρώνει τα δεκαπλάσια για να κερδοσκοπεί ο ιδιωτικός τομέας και δη οι τράπεζες.

Δείτε έναν ελληναρά πώς πλησιάζει το γραφείο του διευθυντή ενός υποκαταστήματος τράπεζας για να ζητήσει συμβιβασμό στην αποπληρωμή του δανείου του. Σταχτί χρώμα και ιδρωμένος. Φοβισμένο ανθρωπάκι. Τραυλίζει. Στην τράπεζα κωλώνει, στα νοσοκομεία ξεσπαθώνει. Το δικαίωμα στην ηλιθιότητα. Το χρησιμοποιεί σε κάθε ευκαιρία.

Πάμε γι’ άλλα. Στο επόμενο επιχείρημα του κώλου. «Οι φόροι των πολιτών πηγαίνουν όλοι για τους μισθούς του Δημοσίου». Γελοιότητα. Οι μισθοί στο Δημόσιο μειώθηκαν τα 2 τελευταία χρόνια κατά 35%. Πόσο μειώθηκαν οι φόροι του ελληναρά; Λογικά θα έπρεπε να μειωθούν εφόσον οι φόροι πάνε εξ ολοκλήρου στη μισθοδοσία. Δε λέω ότι θα έπρεπε να μειωθούν κατά 35%, αλλά ένα 5%, ένα 10% δε θα έπρεπε; Κι όμως, παρά τη μείωση του μισθολογικού κόστους στο Δημόσιο, οι φόροι αυξήθηκαν 100% μαζί με νέα χαράτσια. Πού πάνε αυτά τα χρήματα; Έλα ντε ελληναρά. Πού είναι η μαγκιά σου; Άντε βρες το. Αποκλείεται να το βρεις μόνος σου, οπότε αν έχεις κότσια να μάθεις την αλήθεια διάβασε αυτό και ξεμπερδέψου λίγο. Αν βαριέσαι να διαβάσεις, δεν πειράζει, μείνε με το δικαίωμα στην ηλιθιότητα. Αυτό θέλουν.

Να πούμε και για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα; Άλλο μεγάλο παραμύθι. Οι μειώσεις στους μισθούς θα κάνουν την Ελλάδα ανταγωνιστική, λέει το κρατικοδίαιτο νεοφιλελεύθερο μπουλούκι λαμογιών. Και πολλοί τους πιστεύουν. Μέχρι και κάποιοι απολυμένοι και άνεργοι που νιώθουν μέρος της δικαιολογημένης θυσίας για την πατρίδα. Το δικαίωμα στην ηλιθιότητα το έχουν όλοι. Πάρε, λοιπόν έναν πίνακα.


Χώρα              Κατώτερος μισθός     Κύρωσης της τελευταίας συμφωνίας

Λουξεμβούργο      1.757,56 ευρώ                      01/01/2011
Βέλγιο                   1.,498,87 ευρώ                     05/01/2011
Ιρλανδία                1.499,33 ευρώ                      01/07/2011
Ολλανδία              1.,424,40 ευρώ                      01/01/2011
Γαλλία                  1.,365,00 ευρώ                      01/01/2011
Αυστρία                1.000,00 ευρώ                       01/01/2009
Κύπρος                    909,00 ευρώ                       01/04/2011
Ελλάδα                   739,56 ευρώ                      15/07/2010
Μάλτα                     664,95 ευρώ                       01.01.2011
Ισπανία                    653 ευρώ                            01/03/2011
Πορτογαλία             485 ευρώ                            01/01/2011
Σλοβακία                 317,00 ευρώ                       01/01/2011
Εσθονία                   278,02 ευρώ                       01/01/2008

(Τα στοιχεία της Ομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Εργοδοτικών Οργανώσεων (FedEE) για το οικονομικό έτος 2011- Στον πίνακα δεν αναφέρονται η Γερμανία, η Ιταλία και η Φινλανδία διότι δεν υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία από την FedEE)

Λοιπόν; Η Ολλανδία είναι πιο ανεπτυγμένη και ανταγωνιστική ή η Εσθονία; Η Γαλλία είναι πιο ανεπτυγμένη και ανταγωνιστική ή η Σλοβακία; Είναι εμφανές ότι οι 9 στις 10 χώρες που βρίσκονται στην πρώτη δεκάδα της λίστας έχουν υψηλότερο, μέσο αλλά και βασικό μισθό.

Μια ακόμη απόδειξη περί του μεγέθους της παπαριάς ότι η μείωση μισθολογικού κόστους φέρνει ανάπτυξη είναι και το γεγονός ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην 90η θέση της παγκόσμιας κατάταξης της ανταγωνιστικότητας ανάμεσα σε 142 χώρες από όλο τον κόσμο, σύμφωνα με έρευνα του World Economic Forum . Η έρευνα δείχνει επίσης ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία θέση σε ανταγωνιστικότητα μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πρώτη στην κατάταξη έρχεται η Ελβετία, ακολουθούμενη από την Σιγκαπούρη που παραγκώνισε την Σουηδία στην τρίτη θέση . Στην συνέχεια της λίστας βρίσκονται η Φιλανδία, οι Η.Π.Α., η Γερμανία, η Ολλανδία, η Δανία, η Ιαπωνία και η Βρετανία καταλαμβάνοντας τις θέσεις 4 ως 10 αντίστοιχα. Δηλαδή οι νεοφιλελεύθεροι μπουμπούκοι θέλουν να μας πείσουν ότι η Ελβετία, η Σουηδία και η Γερμανία έχουν μικρότερο μισθολογικό κόστος και γι’ αυτό κυριαρχούν στον πίνακα ανταγωνιστικότητας. Πάντως σίγουρα αυτό δε συμβαίνει στη Γερμανία καθώς σύμφωνα με έρευνα του Γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών (DIW) του Βερολίνου τα 2/3 των εργαζόμενων πλήρους απασχόλησης στη Γερμανία (14,9 εκατομμύρια εργαζόμενοι) έχουν μηνιαίο εισόδημα 2922 ευρώ μεικτά!

Ακόμη και πρωτοετής φοιτητής οικονομικής σχολής γνωρίζει ότι η ανταγωνιστικότητα εξαρτάται άμεσα από 5 παράγοντες: (1) το μισθολογικό κόστος, (2) το μη-μισθολογικό κόστος, (3) την απόδοση του εργαζομένου, δηλαδή την παραγωγικότητα της εργασίας του (4) την συναλλαγματική ισοτιμία όταν πρόκειται για εξαγωγές σε χώρες με διαφορετικό νόμισμα (5) και το γενικότερο οικονομικό – φορολογικό και θεσμικό πλαίσιο που προσφέρει μία χώρα στους επιχειρηματίες, δηλαδή το κατά πόσον ευνοεί τις επενδύσεις.

Άμεση απόρροια των παραπάνω είναι ότι το κόστος εργασίας είναι συσχετισμένο με την παραγωγικότητα, και κατά συνέπεια την ανταγωνιστικότητα μιας οικονομίας, αλλά δεν αποτελεί τη μοναδική αλλά ούτε καν την ισχυρότερη ερμηνευτική μεταβλητή. Είπα, όμως, το δικαίωμα στην ηλιθιότητα είναι σεβαστό. Απλώς γίνεται επικίνδυνο όταν μετατρέπεται σε κυβερνητική πολιτική.

Το τι κρύβεται πίσω από τις κατάρες που πέφτουν στο Δημόσιο Τομέα και στους «υψηλούς μισθούς» του Ιδιωτικού τομέα είναι γνωστό. Είναι η προστασία που παρέχει το Κράτος στους φοροφυγάδες, η ανοχή στα καρτέλ, η ασυλία που παρέχεται στους μεγαλοεργολάβους και η διαπλοκή εξουσίας – επιχειρηματιών. Το Δημόσιο σαφώς και είναι αντιπαραγωγικό. Μπορεί να γίνει παραγωγικότατο. Στα στοιχεία που παραθέτονται στο άρθρο της «Ελευθεροτυπίας» καταρρίπτεται ακόμη ένας μύθος. Αυτός του υπερτροφικού Δημόσιου Τομέα. Η «Έκθεση Ανταγωνιστικότητας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής» αποδεικνύει ότι στην Ελλάδα, το ποσοστό των δημοσίων υπαλλήλων επί του συνόλου των εργαζομένων είναι 11,4% και ότι αυτό το ποσοστό είναι ένα από τα 4 χαμηλότερα σε όλη την Ευρώπη. Φυσικά, μετά τις τελευταίες εξελίξεις, είναι πολύ πιθανόν ότι η Ελλάδα θα βρεθεί σύντομα στην τελευταία θέση. Όμως αυτό δεν αρκεί. Ο Δημόσιος τομέας στην Ελλάδα πρέπει να τελειώσει και να ξεπουληθεί. Ο πολίτης πρέπει να γίνει ολοκληρωτικά πελάτης.

Στο θέμα του μισθολογικού κόστους στον Ιδιωτικό Τομέα τα πράγματα είναι ακόμη απλούστερα. Οι μεγαλοεπιχειρηματίες πρέπει να κερδίσουν ακόμη περισσότερα. Κι αν είναι ξένοι επιχειρηματίες ή πολυεθνικοί καρχαρίες, ακόμη καλύτερα. Θα φοροδιαφεύγουν ακόμη ευκολότερα και θα πετάνε κοκαλάκια στην πολιτική τάξη για αντάλλαγμα.

Είναι πολλοί οι λόγοι που θαυμάζω τους Ισπανούς. Ένας από αυτούς είναι ότι δεν έπεσαν στην παγίδα να αλληλοσπαραχτούν εργαζόμενοι δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Αγωνίζονται μαζί, επειδή έχουν αντιληφθεί τον κοινό εχθρό. Στην Ελλάδα είναι δύσκολο να καταφέρουμε κάτι τέτοιο. Δεν έχουμε αντιληφθεί ότι οι εχθροί ζουν μέσα μας και είναι η ηττοπάθεια, ο φόβος και η εξάρτηση από τους ντίλερς ψεύτικων ελπίδων.

12 σχόλια :

  1. Ανώνυμος22/11/12 20:16

    Εχω διαβασει κειμενα του χψ και σε αλλα μπλογκ. Δε χρειαζεται νις να μας τα ανεβαζεις και εδω. Φτανουν τα σχολια που γραφει...αν τελικα γραφει....

    Μονο που εδω τα γραφει γλανιτσιωτικα δηλαδη για ζουδακια για νυστικα πιατα κλπ

    Ας τον φωναζουν καποιοι τελικα εβλεπε αρκετα μπροστα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος22/11/12 21:08

    Κάποιες αλήθειες:

    1) Ποιος φταίει για την γενιά των 450 ευρώ...

    Η κοινοτυπία μέχρι πριν δύο χρόνια για όποιον ήθελε να κάνει καριέρα στην πολιτική και το συνδικαλισμό ήταν η επίκληση της γενιάς των 700 ευρώ.

    Σήμερα το όριο έχει κατέβει στα 400 - 500 ευρώ το μήνα, αλλά ελάχιστοι έχουν κατανοήσει τα αίτια της ένδειάς μας. Προφανώς γιατί η υλική ένδεια είναι αποτέλεσμα της πνευματικής.

    Επιπλέον, μερικοί από τους βασικούς υπεύθυνους της «κατηφόρας» προσπαθούν να εμφανιστούν σαν τιμητές και υπερασπιστές του υψηλού μεροκάματου...

    Με ένα άρθρο θα επαναφέρει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης τους μισθούς στην προτεραία κατάσταση, λες και έχουμε να κάνουμε με την κατάργηση των συντάξεων των άγαμων θυγατέρων...

    Οι Έλληνες, με κάποια καθυστέρηση είναι η αλήθεια, διαπιστώνουμε πως είναι αδύνατο και συνάμα οδυνηρό να ζήσει κάποιος με 500 ευρώ το μήνα...

    Κανείς δεν μας λέει ή και να μας το πει, δεν είμαστε σε θέση να καταλάβουμε τι σημαίνει πως ο μισός πληθυσμός του πλανήτη βιοπορίζεται με 2 δολάρια την ημέρα...

    Γιατί εμείς με 450 το μήνα και οι άλλοι με 40 ευρώ;

    Γιατί εμείς 450 ευρώ και οι Γερμανοί τα τριπλάσια με φθηνότερες τιμές;

    Τι είναι αυτό που κάνει κάποιους λαούς να πληρώνονται και να ζουν καλύτερα και κάποιους άλλους όχι. Είναι οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας ή η μορφή της οργάνωσης της οικονομίας;

    Οι συλλογικές συμβάσεις και τα επιδόματα γάμου και τοκετού είναι κενό γράμμα όταν δεν υπάρχουν επιχειρήσεις να τα καταβάλουν.

    Είναι το μορφωτικό επίπεδο; Τότε, αν κάποιος ρίξει μια ματιά στα ελληνικά πανεπιστήμια που θα τα τοποθετήσει εγγύτερα, στο Χαρτούμ ή αυτά των χωρών που πληρώνουν καλύτερους μισθούς;

    Είναι μήπως ο μαχητικός συνδικαλισμός που εξασφαλίζει καλύτερες αμοιβές; Τότε η Λατινική Αμερική και η Αφρική θα ήταν Σουηδία και ΗΠΑ και αντίστροφα...

    Είναι μήπως οι πλούσιοι φυσικοί πόροι αποκλειστικά που εξασφαλίζουν σε ένα λαό υψηλότερους μισθούς; Η Ιαπωνία δεν διαθέτει καθόλου φυσικούς πόρους και η Γερμανία ελάχιστους και διαθέτουν υψηλότερο βιοτικό επίπεδο από την Αργεντινή και τη Βενεζουέλα που «βουλιάζουν» από φυσικούς πόρους...

    Μήπως είναι οι κρατικές επιχειρήσεις και η κρατική οικονομία που εξασφαλίζουν πλούτο και ευημερία; Τότε η πάλε ποτέ σοβιετική Βουλγαρία θα δεχόταν μετανάστες από τις ΗΠΑ και την Βρετανία και όχι το αντίστροφο... Κανένας Ευρωπαίος ή Αμερικάνος δεν μετανάστευσε στην Κούβα για να εργαστεί και να ζήσει καλύτερα, σε αντίθεση με τους Κουβανούς που περνάνε με σχεδίες στη Φλόριδα αψηφώντας τους καρχαρίες...

    ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος22/11/12 21:09

    Είναι προφανές πως για να μειώνονται οι μισθοί στην Ελλάδα κάτι δεν έχουμε κάνει σωστά και αν δεν το διορθώσουμε θα συνεχίσουν να μειώνονται. Θα κινηθούμε με ορόσημο την Ευρώπη και τη Γερμανία ή το Σουδάν, την Αργεντινή και την Κούβα πατριώτες;

    Ο ελληνικός τρόπος...

    Στην Ελλάδα μειώνονται οι μισθοί γιατί επί 30 χρόνια οι επιχειρήσεις που κλείνουν είναι περισσότερες από αυτές που ανοίγουν.

    Οι μισθοί πέφτουν στην Ελλάδα όχι από το μνημόνιο ή την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, αλλά γιατί από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 και μετά αδιαφορούσαμε αν κλείνουν τα εργοστάσια το ένα μετά το άλλο, αφού το δημόσιο, οι ΔΕΚΟ και η Τοπική Αυτοδιοίκηση είχαν ανοίξει τις πόρτες και προσελάμβαναν κόσμο με αντάλλαγμα ψήφους...

    Τα συνδικάτα με την κάλυψη όλων των κομμάτων ζητούσαν ό,τι τους κατέβει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα NAMCO στη Θεσσαλονίκη που μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’80 κατασκεύαζε το αυτοκίνητο Ponny. Εμπνευσμένοι από τον άρτι αφιχθέντα «σοσιαλιστικό» άνεμο της εποχής οι εργαζόμενοι ζητούσαν αυξήσεις 35% και μετά από κατάληψη του εργοστασίου επί 4 μήνες η εταιρεία έβαλε λουκέτο...

    Παρόμοια γεγονότα ακολούθησαν στην Pirelli, την Goodyear... και εκατοντάδες άλλες παραγωγικές επιχειρήσεις.

    Το κενό που άφηναν οι επιχειρήσεις που έφευγαν το κάλυπτε η αύξηση των προσλήψεων στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα. Ο χαμηλός δανεισμός της χώρας μέχρι τότε επέτρεπε στο κράτος να δανείζεται και να προσλαμβάνει. Επιπλέον ο Καραμανλής είχε βάλει τη χώρα στην ΕΟΚ και είχαν αρχίσει οι εισροές των επιδοτήσεων, που αποδείχτηκαν μεγάλη και καταστρεπτική πληγή γατί αύξησαν τη ροπή προς την «αρπαχτή» και το κέρδος χωρίς προσπάθεια ή επιχειρηματικό ρίσκο.

    Ο γερμανικός τρόπος...

    Λίγα χρόνια αργότερα λόγω των παγκόσμιων ανακατατάξεων κατ’ αναλογίαν πάντα παρόμοια προβλήματα αντιμετώπισε και η Mercedes. Τα γιαπωνέζικα επαγγελματικά φορτηγάκια έβγαζαν λιγότερες βλάβες και το κυριότερο στοίχιζαν φθηνότερα.

    Ο επικεφαλής της εταιρείας κάλεσε τους συνδικαλιστές και τους παράθεσε τα στοιχεία. Η δική μας μηχανή στοιχίζει τρεις χιλιάδες μάρκα και η Μιτσουμπίσι κατασκευάζει και μας προσφέρει μια ανάλογη μηχανή για 2.000 μάρκα. Η παράγουμε και εμείς τη μηχανή με 2.000 μάρκα ή κλείνουμε τη μονάδα των μηχανών και πουλάμε τα φορτηγάκια με γιαπωνέζικες μηχανές.

    Τα συνδικάτα τότε συμφώνησαν σε ένα πλάνο περιορισμού του κόστους παραγωγής μειώνοντας τις εβδομάδες των διακοπών, περιορίζοντας τις απουσίες λόγω ασθένειας όπου γίνονταν καταχρήσεις και κατά τι περιορίζοντας τις απαιτήσεις για μελλοντικές αυξήσεις.

    Αυτή είναι μια ιστορία που την θυμάμαι γιατί την είχα διαβάσει στο WirschaftsWoche και την είχαν μεταφράσει και δημοσιεύσει στον Επενδυτή στα μέσα της δεκαετίας του ’90. Υποθέτω πως υπήρξαν χιλιάδες ανάλογες ιστορίες στην Γερμανία. Το φαινόμενο αυτό εντάθηκε την περασμένη δεκαετία με την ατζέντα 2010 που επέβαλε ο αριστερός συνασπισμός σοσιαλδημοκρατών Πρασίνων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος22/11/12 21:10

    Από τις παραπάνω δυο ιστορίες είναι φανερό γιατί το ελληνικό κράτος χρεοκόπησε. Αυτό συνέβη γιατί είχε χρεοκοπήσει νωρίτερα η ελληνική οικονομία και όλο το σύστημα συντηρούνταν με δανεικά και θέσεις εργασίας που μοίραζε το κράτος.

    Αν δεν επιχειρήσουμε να ανασυστήσουμε την ελληνική οικονομία δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για την ίδρυση νέων παραγωγικών και εξωστρεφών επιχειρήσεων τα 450 -500 σαν χαμηλός μισθός θα αποτελούν την οροφή των υψηλόμισθων σε λίγα χρόνια...


    Σίγουρα τα κόμματα που κυβέρνησαν φέρνουν το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης, αλλά η αριστερά που υποτίθεται πως αγωνίζεται για την ευημερία του λαού, έχει σημαντική ευθύνη με τις καταλήψεις εργοστασίων όπως της Ελληνικής Χαλυβουργίας για ένα χρόνο, την απειλή πως θα προβεί σε εθνικοποιήσεις αν κερδίσει τις εκλογές, δήμευση των καταθέσεων.

    Όλα αυτά δεν προσελκύουν νέες επενδύσεις και διώχνουν τις ήδη υπάρχουσες. Οι απειλές για δήμευση καταθέσεων διώχνουν τις καταθέσεις στο εξωτερικό και κάνουν αδύνατη την χρηματοδότηση των επιχειρήσεων.

    Όσο θα φεύγουν ή θα κλείνουν επιχειρήσεις και δεν θα ανοίγουν άλλες τόσο θα μειώνονται οι προσφερόμενες θέσεις εργασίας και θα μειώνονται οι μισθοί.

    Αυτή είναι η πραγματική αιτία της μείωσης των μισθών στην Ελλάδα. Αν δεν αναστρέψουμε το αρνητικό κλίμα τα 450 ευρώ θα γίνουν η κορυφή των υψηλόμισθων και όχι η βάση εκκίνησης των χαμηλόμισθων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος23/11/12 00:30

    oi πρασινοφρουροι της ΠΑΣΚΕ ηταν ολοι αυτοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος23/11/12 00:50

    o γερολυκος τι εγινε ρε παιδια?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος23/11/12 00:50

    o γερολυκος τι εγινε ρε παιδια?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος23/11/12 01:51

    Δηλ. αυτός ο χψ έκανε εισαγωγή στο πρώτο σχόλιο για τα επόμενα.Σεβαστή η προσπάθεια αλλά δεν εχει επιστημονική βάση η ανάλυση.......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμος23/11/12 09:11

    τόσο απλά είναι τα πράγματα για να καταλαβουμε χοντρικά τι συμβαίνει γύρω μας,όπως περιγράφονται στις 20 πρώτες αράδες του κειμένου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ανώνυμος23/11/12 09:46

    Τελικα ο χψ εχει πολλους μαθητες και ο πιου πιου θα σκασει.....εμεινε μονος μυαλοκαμενος και ερημος.

    Και τωρα πριν απο λιγο ο παπαδημουλης στο σκαι μιλαγε για το παρτυ φαρμακοβιομηχανιων γιατρων και φαρμακοποιων που φτασανε 5 φορες επανω τη δαπανη. Λες και μιλαγε ο χψ.

    Δηλαδη ειναι ψεματα οτι ο ιδιωτης στη συγντριπτικη του πλειοψηφια (οχι ο ιδιωτικος υπαλληλος) συνεργαστηκε με ανηθικους δημοσιους υπαλληλους και φερανε την ελλαδα εδω. Φυσικα τους αφησε το πολιτικο συστημα γιατι ειχε τους λογους του....

    Ας πληρωσουν τωρα οι υπαλληλοι (ιδιωτικου και δημοσιου) οι συνταξιουχοι και τα πουρναρια στη μπαλιζου τα κλεμενα του φοροφυγα και φοροκλεφτη ιδιωτη. Η μερκελ η μερκελ φταιειχαχαχαχαχαχα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ανώνυμος23/11/12 10:10

    ΜΙΛΑΜΕ ΟΤΙ ΘΑΥΜΑΖΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ανώνυμος23/11/12 10:23

    ΑΜΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΤΡΩΣ ΤΕΤΟΙΕς@@@@@@@@@@@ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΚΑΝΕΙΣ ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψιν σας τα ακόλουθα:
• Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες, ασυνάρτητος λόγος και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, πολύ περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο, εναντίον των συνομιλητών ή και των συγγραφέων, με υποτιμητικές προσφωνήσεις, ύβρεις, υπονοούμενα, απειλές, ή χυδαιολογίες.
•Μην δημοσιεύετε άσχετα, με το θέμα, σχόλια.
•Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
Με βάση τα παραπάνω η διαχείριση διατηρεί το δικαίωμα διαγραφής σχολίων χωρίς καμία προειδοποίηση.